zondag 25 november 2007

De laatste loodjes...

Het eerste semester loopt hier op zijn einde, maar de laatste loodjes wegen zeker het zwaarst. Voor het vak 'Research Methods' moeten er nog twee papers afgegeven worden (waarvan één zeer grote), voor 'Sociologie' nog één paper en daarna twee examens (op vrijdag 7 december en op maandag 10 december). Na 10 december: een maand vakantie! De eerste keer in mijn schoolcarrière een echte vakantie met kerstmis! Natuurlijk zijn er al enkele plannen gemaakt.

Het weekend van 15 en 16 december (binnen drie weken dus) trekken we waarschijnlijk naar de sneeuw. Gisteren zijn we skigerief gaan kopen (broek, handschoenen en muts) voor een zeer voordelig prijsje, dus we zijn 'gesteld' om naar de skiheuvels te trekken. Bergen zijn hier in Ontario niet, dus het zijn heuvels waar we ons zullen op uitleven. Waar we juist naartoe trekken, weet Manu beter dan ik. Dus hij zal hier nog een uitlegje of beschrijving bij zetten :) Hopelijk zijn tegen dan onze papieren voor ons Canadees rijbewijs in orde, anders kunnen we geen auto huren.

De week erna komen mijn mama en Manu zijn mama en zus naar hier. Dan gaan we zeker de Niagara watervallen bezichtigen en voor de rest veel lekker eten en drinken denk ik. Feestdagen zijn ingelast voor te relaxen hé... En voor we het weten is het oudejaar. Dat wordt misschien gevierd in Missisauga met mijn klasgenoten. Of misschien het nieuwe jaar inskieën :) Meer info daarover volgt nog.

Er staat nog veel op de agenda, maar eerst nog even afzien...

Dus...binnen een 3 weken zouden we er weer een weekendje op uit trekken. Een dag skiën in The Blue Mountains en dan een dagje doorrijden naar Bruce's Peninsula. Dit is een zestal uurtjes rijden van Windsor en voor we hier waren had ik er nog nooit van gehoord maar hoe meer ik erover las in de Lonely Planet, hoe meer ik er van overtuigd was dat we dit niet mochten overslagen. Hier begint de Niagara Escarpment, eigenlijk een rots van meer dan 700km lang. In Canada heel bekend om te gaan mountainbiken, wandelen, trekken, kamperen,...Heel ruw landschap met hoge kliffen. Ik denk niet dat we spijt gaan hebben van deze trip :-).






Groetjes!

Inge en Manu

maandag 12 november 2007

Verliefd op Toronto

Eerst en vooral: lees dit als je een beetje tijd hebt want er is veel te vertellen :).

Dit weekend hebben we doorgebracht in een ongelooflijk schitterende stad. Toronto is de grootste stad van Canada en de hoofdstad van de provincie Ontario. Er wonen 2,6 miljoen mensen en is daarmee de vijfde grootste stad van Noord-Amerika, na Mexico-City, New York City, Los Angeles en Chicago. In Groot Toronto, oftewel de “Greater Toronto Area” wonen ongeveer 5,3 miljoen mensen.

De beroemde CN Tower is één van de boegbeelden van Toronto’s skyline en is slechts één van de vele hoogbouwprojecten in de stad. Toronto heeft een etnisch zeer gemengde bevolking, doordat de stad veel immigranten van over de hele wereld heeft aangetrokken. Je hebt er dus Chinatown, Little Italy, de Indische Wijk, Greektown en vele andere. Toronto wordt vaak geroemd als een van de meest leefbare steden ter wereld, onder andere door haar milieuvriendelijkheid, hoge welvaart en omdat de stad t.o.v. andere grote steden weinig misdaad kent. Dees is gekopieerd van Wikipedia maar ik zou het niet beter kunnen verwoorden :).

Vrijdag 9 november

Na een rit van 6 uur (normaal 3,5 uur maar het verkeer naar de stad was immens) namen we onze intrek in het Canadiana Backpackers Inn in het hartje van de stad, op wandelafstand van alles wat er leeft in Toronto. En ik kan u verzekeren, dat is een hele hoop. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij een vriend en vriendin van Leigh. Zij huren een klein appartement in het centrum (de huurprijs zouden we absoluut niet willen betalen!) maar vanop de 12e verdieping hebben ze een ongelooflijk zicht op de stad en de CN Tower. Nadien naar een soort alternatieve bar geweest (Velvet Underground) met heel wat punkers maar de muziek was nog wel OK. We zijn daar niet te lang gebleven, we wilden vroeg opstaan om de stad te bezoeken.



Zaterdag 10 november

Na een pannekoekenontbijt in de jeugdherberg begonnen we aan een wandeling die we gehaald hebben uit het boekske dat we gekregen hebben van de mannen van Neerijse United. Het voordeel van Toronto is dat alle bezienswaardigheden op wandelafstand van mekaar liggen dus na een voormiddag wandelen hadden we de meeste dingen gezien: CN Tower, de Skydome, het financiële district, verschillende monumenten,... De voormiddag sloten we af op Kensington Market; een ongelooflijk gezellige wijk met heel wat goedkope winkeltjes.




In de namiddag ging het terug naar de CN Tower, nu om er de lift te nemen naar boven.
De CN Tower is met zijn 553,33 meter het hoogste alleenstaande gebouw ter wereld en domineert de ganse stad. Heel gemakkelijk als je verloren loopt bijvoorbeeld.
Naast de CN Tower ligt de SkyDome, een multifunctioneel stadion (meer dan 50.000 zitjes) waar concerten worden gehouden en het is tevens het stadion van de Toronto Blue Jays (baseball). Bij goed weer openen ze het dak. Spijtig genoeg was het gesloten wegens winterseizoen dus konden we het niet bezoeken.






’s Avonds was ons plan om tickets te bemachtigen voor de NHL (National Hockey League) game tussen de Toronto Maple Leafs en de New York Rangers. De Maple Leafs spelen in het Air Canada Center, eveneens de thuisbasis van de Toronto Raptors (NBA Basketbal). De ene week is de vloer dus een schaatsbaan, de andere week een basketbalvloer. Hockey is gewoon DE populairste sport in Canada, bijna alle wedstrijden zijn uitverkocht en de tickets zijn heel duur (meer dan $400 om op de eerste rij te zitten). Tickets onder de $50 zijn heel moeilijk te vinden. Toch was dat de maximumprijs die we wilden betalen per ticket.

De wedstrijd was al weken uitverkocht (18.119 toeschouwers) maar toch zijn er een hele hoop ‘scalpers’, mannen die de tickets op internet opkopen en ze dan op de dag van de wedstrijd verkopen tegen woekerprijzen. Een ticket die ze aankopen voor $100, zullen ze zeker niet laten gaan onder de $200. Het vreemde eraan is dat het hen nog lukt ook. Toen we onze maximumprijs van $50 gaven, lachten ze ons dus gemaan uit en zeiden dat we maar in de bar moesten gaan kijken. Na een uur rond het stadion te lopen (en de match eigenlijk al een hele tijd bezig was), gaven we het bijna op maar net dan vonden we tickets van $35 (na af te bieden van $50). Omdat de match dan al bezig was, laten ze hun resterende tickets gaan aan een sterk verminderde prijs (om er toch nog iets van te krijgen). De eerste periode hebben we dus gemist maar de score was nog 0-0 en de enige actie die de fans hadden gezien was 1 gevecht dus dat viel goed mee :). De Maple Leafs verloren de match na 2-2 en een shoot-out (eerst 3x 20 minuten, als het dan gelijk is nog eens 5 minuten en dan shoot out wat betekent dat een speler vanaf het middenveld alleen op de doelman afgaat en probeert te scoren). Het was voor ons de eerste keer dat we een hockey match live zagen en ik moet zeggen, het is een ongelooflijk snelle en harde sport. Geen 5 seconden is er rust, altijd iets te zien dus. Alleen kunnen de supporters nog heel wat leren van de KV-fans want ze kennen maar 1 liedje. De samenvatting van de wedstrijd vind je hier.











Tijdens onze wandeling door de stad in de voormiddag kwamen we voorbij...een Belgisch restaurant: The Fat Belgian. Dat konden we natuurlijk niet laten schieten dus na de Hockey zijn we daar een ‘spausse mosselen’ gaan eten met een Belgisch biertje, Inge een blonde Leffe, Manu een Duvel (allez kom, 2 duvels). De vader van de chef is van Aalst en ik weet niet waar hij mosselen heeft leren maken maar ze waren gewoon verrukkelijk!!! Daarnaast staan er op de kaart misschien wel 30 of 40 Belgische bieren (Stella, Leffe, Duvel, Rochefort, Chimay, Westmalle,...). Het is raar hoe ‘patriottistisch’ je wordt als je langere tijd in het buitenland verblijft. Alles wat Belgisch klinkt of is, is beter dan al de rest :). Vroeger kon België mij eigenlijk wat gestolen worden maar nu volg ik zelfs de politiek (of wat er van overblijft natuurlijk). Bon na de mosselen en het intens genieten van ons biertje was ons pijp uit en zijn we ons bed in gekropen.




Zondag 11 november

Het plan was om eens een ganse dag te shoppen in het Eaton Center. Dat is het Wijnegem Shopping Center van Toronto...alleen ‘ietskes’ groter. Op de weg naar het Eaton Center botsen we per ongeluk op een kleine 2.000 mensen op straat. We waren het eigenlijk wat vergeten maar het was dus 11 november, of wapenstilstand. Het rare aan dit alles is eigenlijk dat de Eerste Wereldoorlog zich voor een groot stuk heeft afgespeeld in België (zie ook de foto’s van het monument) maar dat die dag bij ons wat ‘vergeten’ wordt. Eigenlijk is het gewoon ‘nen dag congé’. Hier is het dus groots met een militaire parade, een speech van de burgemeester en het leggen van kransen om de omgekomen soldaten te herdenken (67.000 Canadese soldaten BTW). Hier vind je een artikel van deze herdenking





De namiddag stond dus in het teken van shoppen (nieuwe warme schoenen voor ons allebei). Nadien back to reality en to Windsor. Maar het was super dat we ons werk-en schoolleven even konden onderbreken met dit uitstapke. Het was even proeven van het vakantiegevoel...

Om het dan efkes over de serieuzere zaken te hebben, Inge doet het schitterend op de unief, de frigo hangt bijna vol met al haar A’s die ze krijgt op werkskes :). Mij hebben ze vandaag gevraagd om supervisor te worden van de ganse Rebates & Fleet afdeling. Dat zal jullie waarschijnlijk niks zeggen maar dat zijn allerhande incentive projecten die Chrysler en Chrysler Financial opmaken om de verkoop te stimuleren. Wij doen hier de administratieve opvolging van. Ik word dus “chef” van 12 personen. Spijtig genoeg gaan ze mijn loon niet verhogen (laat ons zeggen dat ik de helft of zelfs minder verdien van wat ik zou moeten verdienen als verantwoordelijke) dus ik hou mijn ogen nog altijd open voor iets anders. Alleen is de economie hier zo barslecht dat het heel moeilijk zal worden om iets anders te vinden (de automotive sector is hier gewoon aan het instorten want Noord-Amerikanen zijn verschrikkelijke panikeurs).

Dan weer het plezante stuk: onze volgende uitstap. Dat zal waarschijnlijk, samen met onze moeders en Manu’s zus, de Niagara Falls worden ergens tussen de 20e en 27e december (tenzij we ons ni kunnen houden en ertussen nog iets doen :)). Begin volgend jaar gaan we zeker richting Ottawa, Montreal en Quebec (veel noordelijker dus) en hopelijk krijgen we nog een uitnodiging van een klasgenote van Inge om bij haar aan de Oostkust te verblijven. De Oostkust wordt door veel toeristen overgeslagen maar volgens de meeste Canadezen is dat het mooiste stuk van Canada (samen met de Rockies natuurlijk). Het lijkt daar naar het schijnt wat op Noorwegen dus Gu daar kunt ge waarschijnlijk NI vissen :).

Groetjes,
Inge en Manu