1 jaar Canada

Het is moeilijk te vatten voor ons maar deze week is het exact 1 jaar geleden dat we beiden op het vliegtuig zaten richting Canada. De tijd is hier voorbij gevlogen want het lijkt alsof het gisteren was. En als we de balans opmaken van dit jaar, zijn we ongelooflijk blij dat we die stap in het onbekende genomen hebben. Inge kwam het ganse jaar thuis met A's en Manu heeft werk gevonden in de autoindustrie. Bezoek van familie en Jokke, trips naar Toronto, Point Pelee, The Bruce Peninsula, Niagara Falls, Ottawa, New York City en alle andere voetbal-, basket-, hockey- en skiuitstapkes maakten het leven hier zeker niet onaangenamer.

Het missen van de familie en vrienden, de wekelijkse wedstrijden van KV Mechelen, geen auto waardoor Manu in -25 en hopen sneeuw naar het werk moest fietsen, geen Jupiler of frieten met cocktailsaus en een warm balleke en het verleren van het Nederlands zijn de mindere toffe kanten aan wonen in Noord-Amerika. Maar hoe we het ook draaien of keren, we zijn nog steeds ongelooflijk blij dat we de keuze gemaakt hebben.

Wat staat er dan eigenlijk nog op het programma? Inge heeft geen lessen meer maar zal alles op alles moeten zetten om tegen december haar thesis af te krijgen. Manu werkt nog altijd als Customer Service Manager bij Chrysler Canada. Telefoontjes, brieven en emails beantwoorden van klanten is misschien geen droomjob maar door de slechte economische omstandigheden in Windsor, is dit werkelijk het hoogst bereikbare. De bedoeling was om dit weekend naar Chicago te trekken (dag van de arbeid is hier op 1 september en de vrijdag was het ook al verlof) maar Manu heeft een ongelukske gehad 2 weken geleden met de voetbal en ligt in de lappenmand met zijn knie. Dus Chicago is voor de zeer nabije toekomst. Daarna trekken we naar Quebec en Montreal, hopelijk kunnen we dat in oktober op de agenda zetten. Tussen kerst en nieuwjaar speelt Inge een voetbaltornooi in Florida (en Manu mag ook mee :-)), waar 4 dagen voetbal en 6 dagen rusten (in de zon!!!) op het programma staat!

Daarna vieren we de overgang naar 2009 en loopt onze tijd in Windsor stilaan ten einde. Momenteel is het plan om te blijven tot eind april (wanneer ons huurcontract afloopt) en dan het land over te steken naar Calgary, de Rocky Mountains en Vancouver. Wie weet wat staat er daarna nog op de agenda? Nog genoeg tijd om daarover na te denken...


Groetjes,
Inge & Manu

Sleutel gekregen, gebroken en kwijtgespeeld...

Iets meer dan een week geleden begonnen we al onze spullen in dozen te steken... klaar voor de verhuis! Vrijdagavond vlogen we erin en na enkele uurtjes was bijna alles overgebracht naar onze nieuwe woonst voor de komende 8 maanden. Van onze huisbaas hadden we slechts 1 sleutel gekregen, die we per ongeluk op de deur hadden laten steken terwijl we de tafel binnen brachten. Je kan het al raden: oeps, sleutel afgebroken! Geen probleem, de volgende dag kregen we van de huisbaas haar laatste sleutel 'voor noodgevallen'. 's Avonds had Inge een voetbalmatch waar Manu al zijn spullen uit zijn zakken had gehaald terwijl hij even meevoetbalde. Je kan het al raden: oeps, sleutel verloren! Even leek het erop dat er een vloek op ons nieuw appartementje lag, maar de slotenmaker heeft de kapotte sleutel kunnen bijmaken en zo is alles uiteindelijk toch in orde geraakt :). Ons appartementje is slechts enkele honderden meters van ons oud huis verwijderd en de rivier tussen Detroit en Windsor ligt in onze achtertuin. We hebben alles wat we nodig hebben: een 'gezellige' living, een keukentje, een bureau, een slaapkamer en een badkamer. Ons appartement bevindt zich op de benedenverdieping, dus we hebben ook nog een hofje voor onze brochetten en hamburgers op de BBQ te bakken. Ideaal dus! :)

Slaapkamer

Living/Eetkamer & Kampioen van Windsor, jeej!

Bureau & Badkamer

Keuken

Verder is Inge de gegevens voor haar thesis aan het verzamelen. Deze week worden de 2008 Canadian Transplant Games in Windsor georganiseerd. Mensen die een orgaantransplantatie ondergaan hebben nemen deel in verschillende sporten. Verder zijn er ook donorfamilies aanwezig. De combinatie van mensen die een orgaan gekregen hebben en mensen die een familielid verloren hebben en zijn of haar organen gedoneerd hebben, vormt een emotioneel tafereel. Iedereen is ontzettend gelukkig nog te leven; vele van hen hebben de dood in de ogen gekeken. Voor Inge's thesis moeten de atleten van de Canadian Transplant Games een vragenlijst invullen over hun motivatie om in dit speciale evenement deel te nemen. De feedback was tot nu toe ontzettend goed, dus hopelijk valt de data analyse ook goed mee...

Spijtig genoeg hebben we deze zomer ook al enkele evenementen in Huldenberg en omstreken moeten missen... Het gidsenkamp was fantastisch zoals altijd (heb ik gehoord)! Maar het deed toch een beetje pijn dat ik er niet kon bij zijn... Sport en spel was ook goed meegevallen, met verschillende foto's als bewijs. Nu nog alles geven op de Druivenfeesten :)

Vele groetjes,
Inge & Manu