maandag 23 april 2012

Oma op bezoek en de start van de lente

Voor diegenen die het nog niet zouden weten, voor Inge staan de belangrijkste weken uit haar carriere voor de deur. Binnen twee weken schrijft zij haar doktoraatsexamens, dwz: 1 comite van professoren, 3 examenvragen en dus 3 papers te schrijven op 3 weken. De comprehensive exams zoals ze die hier noemen doet een doktoraatsstudent in de helft van zijn doktoraat en bepalen eigenlijk of je verder mag gaan met je studies of niet.

Na onze uitstap naar Portland hebben we het slechte nieuws gekregen dat Lars zijn onthaalmoeder een probleem had met de rug en dus haar creche moest sluiten met onmiddellijke ingang. Met het bovenstaande voor de deur was er dus geen slechtere timing. In de buurt waar we wonen is er een groot tekort aan creches/onthaalmoeders dus tot op heden hebben we nog altijd niets gevonden. Omdat Inge een pak lees- en studiewerk te doen heeft, proberen we dit creatief op te lossen. Manu begint op de dagen dat hij kan om 6u30 aan zijn werkdag, komt naar huis van 9u tot 12u en gaat dan terug naar zijn werk. Gelukkig is dit mogelijk, dat geeft Inge de kans om 3 uur extra te werken op die dagen. Dat is voor nu want in april hadden we superoma op bezoek. Terwijl oma quality time spendeerde met Lars, trok Inge zich terug in haar boeken. Samen met Tante Adinda werd er bvb een bezoekje gebracht aan het Vancouver Aquarium. Verder brachten ze ook veel tijd door in de speeltuin. Vorig jaar tijdens het bezoek van Pepe Duvel paste Lars nog in de valies maar dit jaar lukte dat niet meer.

De eerste lenteprikken beginnen er ook stillekes door te komen. Na een natte en donkere winter doen de eerste zonnestralen extra deugd. Vanmorgen zijn Manu en Lars voor de eerste maal naar het strand geweest. Het was maar 14 graden om 10u30 maar we deden alsof het er 24 waren :-). Later op de dag is het wel opgewarmd tot t-shirt en short-weer. We hebben er dus van genoten. Morgen zondag wordt het nog een tikkeltje warmer (23 graden) dus de kans dat we weer op het strand belanden is groot. Tof dat we daar op 10 minuutjes van wonen.

Woensdag vliegen we naar de andere kant van Canada,nl. back to where it all started: Windsor Ontario. Het zal een hartelijk weerzien zijn met vooral de familie Van Espen en Manu's collega's bij Chrysler Canada. De reden waarom we naar Windsor gaan is de trouwfeest van 2 van Inge's vroegere klasgenoten aan de University of Windsor: Ben en Tennille. We waren erbij toen alles pril was maar ondertussen hebben zij een huis gekocht in Calgary en trouwen ze in Windsor volgende zaterdag. Voor ons wordt het een nostalgisch weerzien met waar ons Canadees avontuur begon. We kijken er heel erg naar uit (en ook naar de 27 graden die ze geven ;-)).

En om af te sluiten nog een paar filmpjes van onze rakker Lars:









Groetjes,
Inge, Manu & Lars

woensdag 11 april 2012

Portland, we are Oregonians

Voor het lange Paasweekend (zowel Goede Vrijdag als Paasmaandag zijn in BC officiƫle feestdagen) zijn we naar Portland gereden. Aangezien de winter (herfst eigenlijk) hier duurt en duurt en duurt en het lijkt alsof het sinds oktober non stop regent, wilden we absoluut naar een zonnigere plek. We hadden eerst gekeken voor tickets richting Las Vegas of Phoenix maar het kwam uiteindelijk wat duur uit. Dat budget wordt bijgeteld voor onze reis naar Hawaii later op het jaar. Het was dus een beetje gokken met Portland (na Seattle de volgende grote stad ten Zuiden van Vancouver) maar het is een schitterend weekend geworden!

Portland dus, gelegen in de staat Oregon en vooral bekend voor zijn tuinen (vooral rozen), microbrouwerijen en 0% (!) BTW.

Aangezien Manu om 14u gedaan heeft met werken, zijn we donderdagnamiddag vertrokken vanuit Vancouver. We hadden geen hotel geboekt aangezien het toch 500 km rijden is en omdat we niet goed wisten hoe lang Lars het ging uithouden in zijn autostoel. Hij zit daar namelijk niet graag in. Maar een paar afleveringen Bumba op de Ipad en een dutje hebben ons gered. We boekten die avond dus een extra kamer in ons hotel, de Crowne Plaza vlakbij het Convention Center.


Op vrijdag namen we de tram richting Washington Park, een park van 166 hectare groot waar er vooral in gewandeld wordt maar waar er verschillende tuinen, musea en de zoo gevestigd zijn. We beslisten om een bezoekje te brengen aan de Oregon Zoo, een schitterende zoo in het midden van een natuurpark. De zoo ligt in het Washington Park en niet omgekeerd, we bedoelen daarmee dat ook al ben je in een kunstmatig dierpark, toch wandel je in een park te midden van de natuur. Moeilijk om uit te leggen maar een heel mooie setting. Lars genoot natuurlijk met volle teugen.


Nadien namen we de bus naar de Japanese Garden (ook in Washington Park). Deze Japanse tuin is verkozen tot 2e beste buiten Japan en alle reisgidsen waren er vol lof van. Misschien waren we wat vroeg op het jaar maar echt ons ding was het niet. Mooi dat wel maar als je er weinig verstand van hebt, dan zijn alle planten...maar planten he :-).


Op zaterdag deden we een wandeling door de oude stad en het Pearl District. Dit was vroeger een industriegedeelte maar is nu een beetje de hippe buurt geworden van Portland. De wandeling hadden we uit een boekje gehaald en startte aan het Tom McCall Waterfront Park. Dit park was vroeger een snelweg maar de stad, die zich profileert als groene stad, heeft de ganse strip langs het water omgetoverd tot park. Heel veel fietsers, joggers, wandelaars,...en dus ook heel gezellig. Zeker met een blauwe lucht.

Vlak aan dit park is er elke zaterdag en zondag de Portland Saturday Market waar we al meer dan een uur zoet mee waren. Naast de verschillende eetstandjes, is het vooral een soort van kunstmarkt. Iedereen showt er zijn eigen creaties; van juwelen over t-shirts tot houten doosjes en kunstenaars die portretten maken. Zet daarbij nog wat straatartiesten, standjes van lokale brouwerijen en live muziek en je hebt een gezellige bedoening.


Portland is dus ook bekend voor zijn vele microbreweries. Dat wil eigenlijk zeggen dat de pub waar je iets gaat drinken en/of eten zijn eigen bier brouwt. Net zoals Herman van de Casino zijn eigen Hermannator brouwt ;-).`s Middags aten we in 1 van de grotere; Deschutes. De meeste bieren zijn Engels getint dus veel Ales maar ook heel wat Belgian style (vooral het witbier dan). En ook al brouwt Deschutes meer dan 20 bieren, toch is het heel moeilijk om een `gewoon`pintje te vinden. Het is dan ook meer een proeverij dan iets drinken tegen de dorst.

Het toeval wou toch dat er `s avonds voetbal werd gespeeld in Portland. De Portland Timbers is een ploeg in de MLS, de Amerikaanse eerste klasse laat ons zeggen. De Timbers doen het voorlopig niet zo goed met een voorlaatste plek in de Western Conference en ook tegen Chivas USA (een ploeg uit de uithoeken van LA) bakten ze er niet veel van. Ze gingen dan ook de boot in met 1-2. Wat ons wel positief heeft verrast, waren de thuissupporters; het zogenaamde Timbers Army. Ook al was de voetbal niet om aan te zien, toch bleven die mannen achter de goal sfeer maken voor de volle 90 minuten, chapeau! Ook Lars, die eigenlijk al lang in zijn bed moest liggen, was overdonderd door het lawaai dat van de tribunes rolde. Het was nog wel moeilijk om hem een ganse match, euh...helft, allez kom 5 minuten te laten stilzitten. Maar hij danste en zong mee met de rest.

De Timbers spelen in het Jen-Weld Field, een stadion van 20,000 plaatsen en dus ideaal voor voetbal hier. De abonnementen zijn dan ook uitverkocht, maar men houdt nog plaatsen over voor losse ticketverkoop.


De staat Oregon heeft geen sales tax (BTW) dus alles wordt hier aan een netto prijs verkocht. Een paradijs dus voor shoppers. De bedoeling was dus om ons eens goed te laten gaan op zondag...alleen was het Pasen en waren alle winkels toe, op 2 na (Nike en H&M). Daar hadden we eigenlijk geen rekening mee gehouden, we zijn hier in Canada zo gewoon dat alles dag en nacht open is. Een beetje een ontgoocheling want we hadden een gans lijstje gemaakt :-). In de plaats deden we een wandeling door downtown en het Arts District. Niet echt speciaal maar we waren enorm blij dat we nog eens temperaturen voelden van tegen de 20 graden. We zagen per ongeluk nog de spelers van Chivas USA vertrekken uit hun hotel en na Lars zijn middagdut zijn we naar Laurelhurst park gereden en hebben wat in de speeltuin geravot met onze rakker.



Maandag hebben we dan toch nog een beetje kunnen shoppen, nl in de Target. Target heeft...alles! En dan werden de 500 km richting Vancouver terug afgehaspeld. Na Hawaii, de Rocky Mountains en Belgie is dit Lars zijn vierde reis en we moeten zeggen dat het een plezier is om met hem op vakantie te gaan. Altijd happy en klaar voor een nieuw avontuur!

Groetjes,
Inge, Manu & Lars