maandag 2 juli 2012

We are back!

Op dit moment zijn we opnieuw een hoofdstuk van ons leven aan het afsluiten, we verhuizen namelijk eind juli terug naar Belgie. Na 2 jaar Windsor en 3 jaar Vancouver, gaan we Canada achter ons laten en ons leven opnieuw in Belgie opbouwen. Ons plan was oorspronkelijk om hier in de zomer nog te blijven en in het najaar te verhuizen maar een jobaanbod op de After Sales dienst bij Mercedes-Benz Belgie, kon Manu echt niet naast zich leggen. Op 1 augustus begint hij dus waar het 5 jaar geleden eindigde in Belgie. De cirkel is rond zeg maar :-).

Inge is de ganse maand juni in Belgie geweest om haar comprehensive examens te schrijven. Het resultaat laat nog even op zich wachten maar we hebben er alle vertrouwen in dat dat positief uitdraait. Zij zal eind juli mee verhuizen naar Belgie maar zal in september even terug naar Vancouver komen om haar thesis proposal te doen. Op haar website (http://www.ingederom.com) kan je meer info vinden hoe haar timeline eruit ziet, de rest van haar research kan ze voornamelijk vanuit Belgie doen.

Omdat hier soms 'kandidaat Canada immigranten' een kijkje nemen op onze blog, wat meer uitleg over het waarom we hier weg gaan. Er zijn eigenlijk twee voorname redenen: 1. het slechte weer en 2. de hoge levenskost. Over het weer kan je kort en krachtig zijn: herfst van eind september tot juli (terwijl ik dit hier te schrijven is het buiten 16 graden en het regent). Zomers zijn hier wel mooi en warm maar dit is voor 6 weken op het ganse jaar. Het is eigenlijk pas de derde 'winter' dat (vooral Manu) er last van had. In het begin is alles nieuw en denk je dat het 'gewoon een slecht jaar is'. Maar na drie jaar is het toeval er wel uit :-). In Windsor (en ervoor in Belgie) hadden we daar helemaal geen last van, zelfs tijdens de koude winterdagen schijnt de zon en de zomers zijn er lang en schitterend.


De tweede reden is de hoge levenskost hier en dan vooral de huizenmarkt. Vancouver is de duurste stad van Noord-Amerika (jawel duurder dan New York). We begrijpen wel: Vancouver is gelegen aan het water en de bergen en voor de meeste mensen hier is dat genoeg. Onze prioriteiten liggen iets anders dus wij vinden diezelfde kwaliteit niet terug in het leven dat wij voor ogen hebben. Zelfs al zouden we beiden een goed betaalde job hebben, dan nog zou het onmogelijk zijn voor ons om een huis te kopen + nog $1.200 spenderen aan een creche. De huizen in de buurt waar we momenteel wonen gaan tussen de $2.000.000 en $2.500.000. Je kan natuurlijk buiten de stad gaan wonen en iets vinden rond het miljoen maar dan ben je 's morgens al snel 1u, 1u30 kwijt om in de stad te geraken. Echt comfortabel is dat niet. Die situatie met files is wel dezelfde in Belgie natuurlijk, dat beseffen we wel. Er is 1 blogger in Vancouver die de huizenmarkt afschuimt en dan vergelijkt met andere steden in Noord-Amerika wat je voor dezelfde prijs kan krijgen. Hilarisch en ook een beetje triest: Hier, hier en hier.



We zijn natuurlijk niet alleen negatief en we zijn heel blij dat we hier 3 jaren hebben gewoond. Vancouver is ook gewoon een mooie stad, een plaats waar je op een heel korte afstand alle outdooractiviteiten kan beoefenen die je maar kan bedenken. In de winter heb je op 30 minuten van de stad, 3 plaatselijke bergen om te skien en wil je proeven van 1 van de mooiste skigebieden ter wereld, ben je op 2 uur rijden ter plekke. De stad is enorm kindvriendelijk, parken, bossen en groen in overvloed en de winkels zijn hier niet alleen op zondag maar ook op feestdagen open. Waarom ze dat in Belgie nog altijd tegenhouden is ons een raadsel. Omdat mensen hier ook op zondag werken, draait de economie hier 7 dagen op 7, mensen spenderen meer geld op een zondag dan dat ze doen op een woensdag. Op wandelafstand van ons huis vind je supermarkten, restaurants in alle kleuren en geuren en vooral overheerlijke sushi! Het openbaar vervoer is hier heel goed en de stad is ongelooflijk fietsvriendelijk.

Dingen die voor ons nu vanzelfsprekend zijn, gaan we in Belgie moeten missen. De politiek waar we kop noch staart aan krijgen (misschien maar goed ook), de hoge belastingen, regeltjes waar niemand het nut van inziet en de vooral de voorrang van rechts, mijn god de voorrang van rechts... Maar we krijgen er natuurlijk ook heel wat familie, vrienden en KV Mechelen voor terug. Je ziet, je moet steeds wikken en wegen. Het zal even duren alvorens we onze draai terug zullen vinden maar we kijken er enorm naar uit!

Het zal dus nog een hektische maand worden om alles geregeld en verkocht te krijgen. Hopelijk kunnen we er toch nog een weekje vakantie inplannen. Hieronder nog wat fotootjes van Lars en Inge in Belgie van vorige maand. Klik hier voor Inge haar foto's op Facebook te zien.


Groetjes,
Inge, Manu & Lars