zondag 18 oktober 2009

Uitstapjes, natuur en ber(g)en

Het is alweer een maand geleden dat we nog iets laten horen hebben via de blog dus de hoogste tijd om een stand van zaken te geven. Werk en school zijn nog steeds dezelfde dus gaan we het hebben over onze uitstappen: Whistler, het bekendste skioord van Canada; Lynn Canyon Park; Granville Island; en de absolute topper van deze maand: zalmmigratie met een beer die jacht maakt op zalmen. Wat een ervaring, en de foto's en filmpjes zijn geschoten in het wild, niet in 1 of andere zoo. Het is maar dat je het weet :-).

Whistler
Whistler is een soort van Oostenrijk in Canada. In de winter staat skieen centraal en in de zomer mountainbiken en wandelen.


Lynn Canyon Park
Dit is een provinciaal park op een klein half uurtje van ons huis en het staat vooral bekend voor zijn 'suspension bridge', een wiebelbrug dus :-). Heel mooi gebied waar we nog zullen terugkomen voor langere hikes.


Granville Island
Men noemt het wel een eiland maar dat is het eigenlijk niet. Het staat vooral bekend om zijn overdekte markt. Heel veel volk en lekker lokaal voedsel, wat heeft een mens meer nodig op een regenachtige dag?


Zalmmigratie in Port Coquitlam
Maar het absolute hoogtepunt van de laatste 4 weken was vandaag, onverwacht zoals altijd. Ter verduidelijking, elk jaar zwemmen miljoenen zalmen stroomopwaarts van de oceaan naar de plaats waar ze geboren zijn, hoog in de bergen. Waarom ze dit doen is niet bekend want eens hun doel bereikt, sterven ze daar. Zonderlinge beesten dus. Onze bedoeling was om zalm stroomopwaarts te spotten in Port Coquitlam, een dorpje 45 minuten ten oosten van Vancouver. We hadden op internet wat gezocht en 2 plaatsen gevonden waar je de migratie goed kon volgen. En inderdaad in de Coquitlam River zagen we enorme zalmen. Nog niet heel veel want er is nog niet veel regen gevallen dus de rivieren staan nog te laag. Nadien reden we naar Hyde Creek, dit is de naam van een beekje dus minder diep en dus ook een betere plaats om de zalm te spotten. De vraag was natuurlijk of er al zalmen tot daar geraakt waren. En inderdaad, we wandelden langs de beek en de zalmen waren in getalen aanwezig. Maar ze waren niet alleen, een hongerige zwarte beer was op jacht. De beer was zo geconcentreerd op de vissen dat hij de mensen op het pad gewoon niet opmerkte. Een schitterende ervaring! Hieronder onze filmpjes en foto's.









Groetjes,
Inge & Manu