Een update...

Het is al enkele maanden geleden dat we al onze spullen in dozen en valiezen hebben gestoken en terug naar België zijn verhuisd. Hoog tijd voor een update dus. Wat hebben we de voorbije maanden uitgestoken? Heel wat eigenlijk... 

Inge werkt nu als vrij wetenschappelijk medewerker aan de KU Leuven. Ze zet haar doctoraat verder aan UBC, maar heeft een bureau en ondersteuning in Leuven. Ze werkt er samen met Professor Jeroen Scheerder in de Onderzoeksgroep Sport- en Bewegingsbeleid. In oktober verbleef Inge voor 10 dagen in Vancouver om daar officieel haar onderzoek voor te stellen. Dat verliep ontzettend goed; haar supervisor en comitéleden waren zeer enthousiast. Nu moet ze haar onderzoek dus uitvoeren en afronden voor april 2014. Regelmatig wordt er wel iets nieuws op de website www.ingederom.com geplaatst, dus daar kan je het verdere verloop van haar doctoraat volgen. Aangezien Lars wordt opgevangen in de kribbe en bij de grootouders, heeft Inge veel meer tijd om aan haar studies te werken dan in Vancouver, waar Lars maar 2 dagen in de week naar de onthaalmoeder ging. Een enorm verschil dus! In Leuven wordt er ook bijna elke dag samen gegeten met de collega's, ook iets wat in Vancouver ontbrak. Het valt dus heel goed mee.



Manu is al vanaf 1 augustus aan het werk bij Mercedes-Benz Belgium/Luxembourg als Operations Control Officer op de After Sales afdeling.Praktisch gezien betekent dit dat hij de budgetten van de dienst na-verkoop beheert en opvolgt. Dus inkomsten, uitgaven, omzetten,... analyseren en bijsturen waar nodig. Voorts heel wat financiele analyses maken, de cijfertjes dansen hem dus rond de oren. En een job die hij heel graag doet.

Voor Lars verliep de aanpassing toch wat moeilijker dan verwacht. Gedurende de eerste weken in de kribbe waren er toch heel wat traantjes. Maar wij zijn ontzettend blij met hoe goed Lars zich hier nu voelt. Hij geniet van de grootouders, meter/peter, tantes en nonkels... en zij ook van hem natuurlijk. Hij gaat nu zelfs graag naar de kribbe om met de andere kindjes te spelen. Deze week vierde Lars ook zijn 2e verjaardag. Zondag was het dan ook groot feest. Spijtig dat hij nu juist ziek moet zijn (een groot verschil met Canada, daar was niemand van ons 3 ooit ziek, maar dat is in België wel wat anders).

 

Voila dat was het zo een beetje. Ons hoor je hier zeker niet klagen. We hebben een iets wat ander leven nu als enkele maanden geleden, dicht bij familie en vrienden. 2012 was een jaar vol verrassingen, maar het was ook een ontzettend druk jaar. Daarom hopen we op het einde van het jaar nog een vakantie naar een warme bestemming te maken...

Groetjes,
Inge, Manu & Lars