woensdag 30 juli 2008

Update Ann Wauters

Inge was BV voor één dag. Op de homepage van Sportwereld stond ze te blinken naast Ann Wauters :-). En dan nog net onder "de afgang van Wankerlecht". Onze dag kan niet meer stuk :-). Als het ondertussen al veranderd is, hieronder een print screen.


maandag 28 juli 2008

Ann Wauters

Vrijdag had Manu als het ware 'per ongeluk' het dagboek van Ann Wauters op het internet gelezen. Hij dacht onmiddellijk dat het tof zou zijn, moesten we een matchke van Ann kunnen meepikken in Detroit. Wat bleek, de San Antonio Silver Stars speelden twee dagen later op enkele kilometers van onze deur! Snel tickets geboekt en zondagavond richting the Palace of Auburn Hills gereden. Manu had Ann ondertussen ook een mailtje gestuurd, dus ze wist dat er Belgen in het publiek aanwezig waren. Detroit Shock staat op de 1e plaats in the Eastern Conference, terwijl San Antonio Silver Stars (de ploeg van Ann Wauters dus) op de 1e plaats staan in the Western Conference. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden...

Een wedstrijd vrouwenbasketbal bestaat uit vier quarters (kwartieren) van tien minuten. Een raadsel waarom ze het kwartieren noemen, misschien tellen ze de time-outs erbij op en komen ze zo aan 15 minuten, maar eigenlijk wordt er maar 4 keer 10 minuten gespeeld. Tijdens de eerste 20 minuten was Detroit de betere ploeg, maar de Silver Stars bleven aanklampen. Na de eerste helft kwam de ploeg van Ann Wauters beter in de wedstrijd en wonnen ze uiteindelijk ook 'redelijk gemakkelijk' (de pijp van Detroit was precies uit) met 64-76. Ann Wauters scoorde 14 punten, dikke chapeau en dikke match! Misschien was ze soms wat afgeleid door onze Belgische vlag die ze had opgemerkt tijdens één van de vrijworpen... Ze glimlachte even, maar onmiddellijk terug concentratie, nadat ze ons gejuich en gefluit had gehoord :-)



Voor ons was het de eerste keer dat we naar vrouwenbasketbal waren gaan kijken en eigenlijk is het voor herhaling vatbaar. Vorig jaar hebben we de Detroit Pistons (mannen) zien spelen, maar de vrouwen brengen een aantrekkelijkere wedstrijd: meer samenspel, betere balcirculatie, meer ambiance, enz. Bij de mannen is het meer een 'one man show' waar het dunk-gehalte wat hoger is, maar de wedstrijd op zich was saaier. Vrouwenbasketbal is ook zeer agressief: trekken en duwen hoort er allemaal bij!

Na de match hebben we heel even met Ann kunnen babbelen, ze vond het plezant dat we er waren. Je komt niet elke dag Belgen in Noord Amerika tegen natuurlijk... Bij de volgende 'sportvrouw van het jaar' verkiezing: stem op Ann Wauters! Wat ze hier presteert in Noord Amerika is ongelofelijk!


Groetjes,

Inge & Manu

donderdag 24 juli 2008

Bruce Peninsula

Onze vijf-daagse kampeertrip (in een Bed & Breakfast weliswaar) zit erop. Eindelijk hebben we een stukje van het echte en wondermooie Canada gezien! De Bruce Peninsula is een schiereiland in het noordoosten van Ontario, zo'n 500km ten noorden van Windsor. Op dat schiereiland bevindt zich een nationaal park van Canada, wat betekent: stukjes ongerepte natuur, helder blauwe maar koude meren, indianen reservaten, kleine gezellige stadjes, stranden (de meeste met stenen, slechts enkele met zand), 100km's wandelpaden, verschillende cottages (buitenverblijfjes van de rijkere Canadezen) enz. Het bekendste wandelpad is de Bruce Trail: een pad van 800km op de Niagara Escarpment dat begint aan de Niagara Falls en eindigt in Tobermory. Tijdens onze trip hebben we toch enkele uren op de Bruce Trail gestapt, hetgeen ontzettend mooie foto's heeft opgeleverd.


onze bed & breakfast

zonsondergang aan het strand, Colpoy's Bay

vanop de Bruce Trail


Tobermory




Ju! en 9 km van huis

Al dat zand op die stranden...



Dieren in overvloed: slangen en kalkoengieren hebben we meermaals gezien, beren hebben spijtig genoeg ons pad niet gekruist.



Meer foto's vind je hier.
Echt een schitterende omgeving op een boogscheut van Windsor (allez kom 5 uurtjes rijden :-)). Zeker een plek waar we teruggaan, als we de tijd vinden natuurlijk.

Ondertussen hebben we afscheid genomen van Jokke. We hebben haar de kans gegeven om haar thesis te doen over de tomatenteelt in Leamington (= vlak naast Windsor, de tomatenhoofdstad van Canada en tevens de stad waar de Heinz ketchup gemaakt wordt) maar neen, we konden haar niet tegenhouden :-).

Nu zondag speelt Ann Wauters met de San Antonio Silverstars in Detroit en we gaan natuurlijk de wedstrijd meepikken. Voor diegenen die haar niet kennen, Ann is de beste Belgische basketbalster en zij speelt in de NBA voor vrouwen, de WNBA.

Groetjes,
Inge & Manu

vrijdag 18 juli 2008

Niagara Falls & Toronto

Woensdag zijn Inge en Jokke vertrokken voor een 2-daagse trip. Na 4 uur rijden op een autostrade die steeds rechtdoor gaat, waar geen kat op de baan is, waar ge maar 100 km/u moogt doen en waar de flikken in de gracht staan om u te flitsen, kwamen ze aan bij de Niagara watervallen. Voor Inge was het de 3de keer, maar het was er een pak warmer dan tijdens de koude wintermaanden. Toch konden de hoge temperaturen hen niet verleiden om een bootje te nemen waarmee je de watervallen langs onder nadert, want daar zouden ze drijfnat uitgekomen zijn. De watervallen zijn echt indrukwekkend, enkel jammer dat er zo’n toerisitsch schouwspel van gemaakt is. Alle nationaliteiten lopen er rond en de prijzen zijn er zeer hoog.

Na een gezond avondmaal konden ze logeren in een hotelkamer van Inge haar coach: perfect in orde en Inge werd zelfs verwacht aan de receptie. In de kamer kreeg Inge telefoon van haar coach met de vraag of ze donderdagavond nog mee kon komen sjotten, want er waren niet genoeg speelsters.

Donderdagochtend was het vroeg dag om Toronto te bezoeken. De trip met de auto maakte hen een ervaring rijker, maar gezond en wel bereikten ze deze Canadese stad. Deze is niet te vergelijken met een Europese grootstad. Al de straten zijn er immens breed, er zijn geen kleine, middeleeuwse straatjes en ook echt oude gebouwen ontbreken er. Maar het is zeker eens de moeite om te zien hoe levendig de stad is en hoeveel ‘speciale’ mensen er rondlopen.
In de late namiddag stond hen nog een lange trip huiswaarts te wachten, waar Manu een lekker avondmaal voorzien had. Na dit snel snel binnengewerkt te hebben, vertrokken ze gedrieën naar Inge haar match. Hier zette Inge een knalprestatie (winst met 9-1) neer en haar inzet was duidelijk te merken aan haar lichtblauwe t-shirt dat opeens donkerblauw werd. Gelukkig was haar short in een synthetische stof …
Vele groeten!

Joke, Inge & Manu

PS: tekst Jokke van de Rikke van Fernand den douanier en Gisele van Jules de Vlo
Bron: http://www.bloggen.be/huldenberg

maandag 14 juli 2008

Afscheid genomen van Kleinen Derom...

Een paar dagen geleden hebben we met pijn in het hart afscheid genomen van Kim. Haar bezoek is voorbij gevlogen! Over ons bezoek aan New York hebben we al wat geschreven, maar dat is natuurlijk niet het enige dat op de agenda stond. We willen jullie de rest van de foto's niet onthouden, dus geniet ervan.

Tijdens een bezoekje aan Ojibway park waanden we onszelf in 'het beestenbos': een hertje, een bever, verschillende aardeekhoorns (chipmunks), en honderden volgels zoals kardinalen (Cardinals), Amerikaanse goudvinken (American Goldfinches), blauwe gaaien (Bluejays) en spechten (Woodpeckers). Joke hebben we ondertussen ook al gedropt in hetzelfde park, en na lang wachten hebben we ook mooie foto's van kolibries (Hummingbirds) kunnen nemen.





Op de eerste juli hebben we de nationale feestdag van Canada gevierd: Canada Day. Langs het water werden de straten afgezet en vond er een parade plaats. De optocht was groter dan verwacht, zelfs de scouts en gidsen van Windsor waren aanwezig :). Verder passeerde de 'sosiotaaijt' (de fanfare), meisjes op paarden, dansers van alle culturen, en mannen in mini go-carts. Op het einde van de parade werden er 1500 gebakjes uitgedeeld, die tesamen de Canadese vlag vormden. Het wachten in de brandende zon was iets te lang, dus we hebben de gebakjes aan onze neus laten voorbij gaan.



In de tussentijd hebben we New York bezocht, in de zon gelegen en een tochtje naar Detroit gemaakt om te winkelen! Geniet van de schoenen :) Ondertussen was Joke aangekomen en hebben we Point Pelee bezocht. Daar hebben we een wasbeer (raccoon) gezien. Uitzonderlijk bleef het beestje gewillig poseren voor de camera. De laatste avond van Kim hebben we afgesloten met een heuse BBQ en een avondje uit.




Heerlijke vakantie en voor herhaling vatbaar! Ondertussen hebben we een nieuw optrekje gevonden vanaf volgende maand: een appartementje wat verderop in de straat, vlak bij het water. Verdere informatie volgt later.

Vele groeten,
Joke, Inge & Manu