maandag 19 november 2012

Een update...

Het is al enkele maanden geleden dat we al onze spullen in dozen en valiezen hebben gestoken en terug naar België zijn verhuisd. Hoog tijd voor een update dus. Wat hebben we de voorbije maanden uitgestoken? Heel wat eigenlijk... 

Inge werkt nu als vrij wetenschappelijk medewerker aan de KU Leuven. Ze zet haar doctoraat verder aan UBC, maar heeft een bureau en ondersteuning in Leuven. Ze werkt er samen met Professor Jeroen Scheerder in de Onderzoeksgroep Sport- en Bewegingsbeleid. In oktober verbleef Inge voor 10 dagen in Vancouver om daar officieel haar onderzoek voor te stellen. Dat verliep ontzettend goed; haar supervisor en comitéleden waren zeer enthousiast. Nu moet ze haar onderzoek dus uitvoeren en afronden voor april 2014. Regelmatig wordt er wel iets nieuws op de website www.ingederom.com geplaatst, dus daar kan je het verdere verloop van haar doctoraat volgen. Aangezien Lars wordt opgevangen in de kribbe en bij de grootouders, heeft Inge veel meer tijd om aan haar studies te werken dan in Vancouver, waar Lars maar 2 dagen in de week naar de onthaalmoeder ging. Een enorm verschil dus! In Leuven wordt er ook bijna elke dag samen gegeten met de collega's, ook iets wat in Vancouver ontbrak. Het valt dus heel goed mee.



Manu is al vanaf 1 augustus aan het werk bij Mercedes-Benz Belgium/Luxembourg als Operations Control Officer op de After Sales afdeling.Praktisch gezien betekent dit dat hij de budgetten van de dienst na-verkoop beheert en opvolgt. Dus inkomsten, uitgaven, omzetten,... analyseren en bijsturen waar nodig. Voorts heel wat financiele analyses maken, de cijfertjes dansen hem dus rond de oren. En een job die hij heel graag doet.

Voor Lars verliep de aanpassing toch wat moeilijker dan verwacht. Gedurende de eerste weken in de kribbe waren er toch heel wat traantjes. Maar wij zijn ontzettend blij met hoe goed Lars zich hier nu voelt. Hij geniet van de grootouders, meter/peter, tantes en nonkels... en zij ook van hem natuurlijk. Hij gaat nu zelfs graag naar de kribbe om met de andere kindjes te spelen. Deze week vierde Lars ook zijn 2e verjaardag. Zondag was het dan ook groot feest. Spijtig dat hij nu juist ziek moet zijn (een groot verschil met Canada, daar was niemand van ons 3 ooit ziek, maar dat is in België wel wat anders).




Voila dat was het zo een beetje. Ons hoor je hier zeker niet klagen. We hebben een iets wat ander leven nu als enkele maanden geleden, dicht bij familie en vrienden. 2012 was een jaar vol verrassingen, maar het was ook een ontzettend druk jaar. Daarom hopen we op het einde van het jaar nog een vakantie naar een warme bestemming te maken...

Groetjes,
Inge, Manu & Lars

maandag 2 juli 2012

We are back!

Op dit moment zijn we opnieuw een hoofdstuk van ons leven aan het afsluiten, we verhuizen namelijk eind juli terug naar Belgie. Na 2 jaar Windsor en 3 jaar Vancouver, gaan we Canada achter ons laten en ons leven opnieuw in Belgie opbouwen. Ons plan was oorspronkelijk om hier in de zomer nog te blijven en in het najaar te verhuizen maar een jobaanbod op de After Sales dienst bij Mercedes-Benz Belgie, kon Manu echt niet naast zich leggen. Op 1 augustus begint hij dus waar het 5 jaar geleden eindigde in Belgie. De cirkel is rond zeg maar :-).

Inge is de ganse maand juni in Belgie geweest om haar comprehensive examens te schrijven. Het resultaat laat nog even op zich wachten maar we hebben er alle vertrouwen in dat dat positief uitdraait. Zij zal eind juli mee verhuizen naar Belgie maar zal in september even terug naar Vancouver komen om haar thesis proposal te doen. Op haar website (http://www.ingederom.com) kan je meer info vinden hoe haar timeline eruit ziet, de rest van haar research kan ze voornamelijk vanuit Belgie doen.

Omdat hier soms 'kandidaat Canada immigranten' een kijkje nemen op onze blog, wat meer uitleg over het waarom we hier weg gaan. Er zijn eigenlijk twee voorname redenen: 1. het slechte weer en 2. de hoge levenskost. Over het weer kan je kort en krachtig zijn: herfst van eind september tot juli (terwijl ik dit hier te schrijven is het buiten 16 graden en het regent). Zomers zijn hier wel mooi en warm maar dit is voor 6 weken op het ganse jaar. Het is eigenlijk pas de derde 'winter' dat (vooral Manu) er last van had. In het begin is alles nieuw en denk je dat het 'gewoon een slecht jaar is'. Maar na drie jaar is het toeval er wel uit :-). In Windsor (en ervoor in Belgie) hadden we daar helemaal geen last van, zelfs tijdens de koude winterdagen schijnt de zon en de zomers zijn er lang en schitterend.


De tweede reden is de hoge levenskost hier en dan vooral de huizenmarkt. Vancouver is de duurste stad van Noord-Amerika (jawel duurder dan New York). We begrijpen wel: Vancouver is gelegen aan het water en de bergen en voor de meeste mensen hier is dat genoeg. Onze prioriteiten liggen iets anders dus wij vinden diezelfde kwaliteit niet terug in het leven dat wij voor ogen hebben. Zelfs al zouden we beiden een goed betaalde job hebben, dan nog zou het onmogelijk zijn voor ons om een huis te kopen + nog $1.200 spenderen aan een creche. De huizen in de buurt waar we momenteel wonen gaan tussen de $2.000.000 en $2.500.000. Je kan natuurlijk buiten de stad gaan wonen en iets vinden rond het miljoen maar dan ben je 's morgens al snel 1u, 1u30 kwijt om in de stad te geraken. Echt comfortabel is dat niet. Die situatie met files is wel dezelfde in Belgie natuurlijk, dat beseffen we wel. Er is 1 blogger in Vancouver die de huizenmarkt afschuimt en dan vergelijkt met andere steden in Noord-Amerika wat je voor dezelfde prijs kan krijgen. Hilarisch en ook een beetje triest: Hier, hier en hier.



We zijn natuurlijk niet alleen negatief en we zijn heel blij dat we hier 3 jaren hebben gewoond. Vancouver is ook gewoon een mooie stad, een plaats waar je op een heel korte afstand alle outdooractiviteiten kan beoefenen die je maar kan bedenken. In de winter heb je op 30 minuten van de stad, 3 plaatselijke bergen om te skien en wil je proeven van 1 van de mooiste skigebieden ter wereld, ben je op 2 uur rijden ter plekke. De stad is enorm kindvriendelijk, parken, bossen en groen in overvloed en de winkels zijn hier niet alleen op zondag maar ook op feestdagen open. Waarom ze dat in Belgie nog altijd tegenhouden is ons een raadsel. Omdat mensen hier ook op zondag werken, draait de economie hier 7 dagen op 7, mensen spenderen meer geld op een zondag dan dat ze doen op een woensdag. Op wandelafstand van ons huis vind je supermarkten, restaurants in alle kleuren en geuren en vooral overheerlijke sushi! Het openbaar vervoer is hier heel goed en de stad is ongelooflijk fietsvriendelijk.

Dingen die voor ons nu vanzelfsprekend zijn, gaan we in Belgie moeten missen. De politiek waar we kop noch staart aan krijgen (misschien maar goed ook), de hoge belastingen, regeltjes waar niemand het nut van inziet en de vooral de voorrang van rechts, mijn god de voorrang van rechts... Maar we krijgen er natuurlijk ook heel wat familie, vrienden en KV Mechelen voor terug. Je ziet, je moet steeds wikken en wegen. Het zal even duren alvorens we onze draai terug zullen vinden maar we kijken er enorm naar uit!

Het zal dus nog een hektische maand worden om alles geregeld en verkocht te krijgen. Hopelijk kunnen we er toch nog een weekje vakantie inplannen. Hieronder nog wat fotootjes van Lars en Inge in Belgie van vorige maand. Klik hier voor Inge haar foto's op Facebook te zien.


Groetjes,
Inge, Manu & Lars

donderdag 24 mei 2012

Terug naar Windsor

In juni 2007 namen we afscheid van Windsor en kwamen we even terug naar België alvorens naar Vancouver te verhuizen. Vorige week keerden we terug naar Windsor, LaSalle en Detroit om er het huwelijk van Ben en Tennille te vieren (2 klasgenoten van Inge aan de universiteit in Windsor). Even kort samen vatten: we hebben geweldig genoten van onze Canadese familie Van Espen, het terugzien van oude klasgenoten, collega's en vrienden en vooral van het warme weer en de zon!

Woensdagochtend moesten we vroeg uit de veren (4.45u) om de vlucht van 7u te nemen. Lars hebben we letterlijk in uit zijn bed gehaald toen we de taxi namen en in zijn pyjama mee naar de luchthaven genomen. Tijdens de vlucht van Calgary naar Windsor viel hij 5 minuten voor het landen in slaap (goede timing...). In Windsor hadden we een auto gehuurd waarmee we (met de ramen open en de zonnebril op) richting LaSalle reden. Het was een fijn weerzien met de familie Van Espen! Nogmaals bedankt voor de gastvrijheid!

Vancouver, met van beneden naar boven de luchthaven, UBC en Stanley Park

Prachtig zicht over de Rockies

Downtown Calgary

Lars krijgt zijn lievelingscadeautje van Lisa: ballen

Blinker liet het hem welgevallen

Donderdag supporterden we voor Rik tijdens de lokale atletiekkampioenschappen. Hij werd prachtig derde in het speerwerpen en brak 3x zijn persoonlijk record. Daarna brachten we een bezoekje aan de universiteit waar Inge enkele oude bekenden terugzag. 's Avonds gingen we nog samen met Lisa en Blinker even spelen in een klein speeltuintje in LaSalle. Lars ging voor het eerst met Blinker wandelen, of was het andersom? In tegenstelling tot de hond van onze huisbazen, is Blinker zeer kalm en zacht met Lars.


Vrijdag deden we een wandeling in Ojibway Park, het mooiste plekje natuur in Windsor en omstreken. Ze hebben er net een nieuw natuurcentrum neergeplant, een heel mooi gebouw (zie link hierboven). We zagen herten en heel wat kleurrijke vogels. Windsor staat niet echt bekend om zijn propere lucht, natuur en wildlife maar er zijn ongelooflijk veel en mooie vogels te bewonderen (http://www.ojibway.ca/gallery.asp). Daar waar Vancouver bekend staat om zijn frisse lucht en ongerepte natuur, moeten we het hier stellen met kraaien (en af en toe een bald eagle :-)). In de namiddag deden we nog een wandeling aan het water en het zien van de GM building aan de overkant in Detroit blijft toch speciaal.


Zaterdag namen Walter, Marijke en Lisa ons mee naar Detroit voor een historische wandeling. Detroit is een ongelooflijk interessante plaats; de economie heeft de stad serieus door mekaar geschud en gewoon rijden door de straten met lege of geplunderde huizen is een avontuur op zich. Er is een momenteel een nieuwe beweging op gang gekomen en de stad trekt terug mensen aan die alternatiever en groener leven. Het weer was schitterend en de gids leidde ons 2u30 rond in het Arts District.


's Avonds was er dan de trouwfeest van Ben en Tennille, de hoofdreden van ons bezoek. Er waren in totaal maar een 35-tal gasten op het feest maar het was zeer gezellig. We zagen oude vrienden en klasgenoten terug en naar goeie, Canadese gewoonte was de last call (laatste alcohol schenking) om 00u30 en om 1u30 was het feest afgelopen.

Inge en Bieke (na Windsor is zij ook aan haar doktoraat bezig aan UBC)

Inge's klasgenoten van de University of Windsor

Ondertussen zitten Inge en Lars momenteel op het vliegtuig richting Belgie. Voor diegenen die het nog niet wisten, Inge gaat er in juni haar examens schrijven en ik denk dat Lars serieus verwend zal worden door familie en vrienden :-). Ik blijf hier omdat verlofdagen hier iets minder zijn dan in Belgie en omdat we later dit jaar nog op vakantie willen. Dat is 1 van de grote nadelen natuurlijk als je met z'n drietjes ver weg woont zonder hulp van familie en vrienden. Binnenkort meer over onze toekomst.

Inge heeft ondertussen ook haar eigen website gemaakt waar ze haar leden van haar jury, medestudenten en al wie geinteresseerd is op de hoogte houdt van haar research: http://www.ingederom.com/ (jawel :-)).


Groetjes,
Manu en Inge & Lars (vanuit de lucht)

maandag 23 april 2012

Oma op bezoek en de start van de lente

Voor diegenen die het nog niet zouden weten, voor Inge staan de belangrijkste weken uit haar carriere voor de deur. Binnen twee weken schrijft zij haar doktoraatsexamens, dwz: 1 comite van professoren, 3 examenvragen en dus 3 papers te schrijven op 3 weken. De comprehensive exams zoals ze die hier noemen doet een doktoraatsstudent in de helft van zijn doktoraat en bepalen eigenlijk of je verder mag gaan met je studies of niet.

Na onze uitstap naar Portland hebben we het slechte nieuws gekregen dat Lars zijn onthaalmoeder een probleem had met de rug en dus haar creche moest sluiten met onmiddellijke ingang. Met het bovenstaande voor de deur was er dus geen slechtere timing. In de buurt waar we wonen is er een groot tekort aan creches/onthaalmoeders dus tot op heden hebben we nog altijd niets gevonden. Omdat Inge een pak lees- en studiewerk te doen heeft, proberen we dit creatief op te lossen. Manu begint op de dagen dat hij kan om 6u30 aan zijn werkdag, komt naar huis van 9u tot 12u en gaat dan terug naar zijn werk. Gelukkig is dit mogelijk, dat geeft Inge de kans om 3 uur extra te werken op die dagen. Dat is voor nu want in april hadden we superoma op bezoek. Terwijl oma quality time spendeerde met Lars, trok Inge zich terug in haar boeken. Samen met Tante Adinda werd er bvb een bezoekje gebracht aan het Vancouver Aquarium. Verder brachten ze ook veel tijd door in de speeltuin. Vorig jaar tijdens het bezoek van Pepe Duvel paste Lars nog in de valies maar dit jaar lukte dat niet meer.

De eerste lenteprikken beginnen er ook stillekes door te komen. Na een natte en donkere winter doen de eerste zonnestralen extra deugd. Vanmorgen zijn Manu en Lars voor de eerste maal naar het strand geweest. Het was maar 14 graden om 10u30 maar we deden alsof het er 24 waren :-). Later op de dag is het wel opgewarmd tot t-shirt en short-weer. We hebben er dus van genoten. Morgen zondag wordt het nog een tikkeltje warmer (23 graden) dus de kans dat we weer op het strand belanden is groot. Tof dat we daar op 10 minuutjes van wonen.

Woensdag vliegen we naar de andere kant van Canada,nl. back to where it all started: Windsor Ontario. Het zal een hartelijk weerzien zijn met vooral de familie Van Espen en Manu's collega's bij Chrysler Canada. De reden waarom we naar Windsor gaan is de trouwfeest van 2 van Inge's vroegere klasgenoten aan de University of Windsor: Ben en Tennille. We waren erbij toen alles pril was maar ondertussen hebben zij een huis gekocht in Calgary en trouwen ze in Windsor volgende zaterdag. Voor ons wordt het een nostalgisch weerzien met waar ons Canadees avontuur begon. We kijken er heel erg naar uit (en ook naar de 27 graden die ze geven ;-)).

En om af te sluiten nog een paar filmpjes van onze rakker Lars:









Groetjes,
Inge, Manu & Lars