It's a girl!!!

Voor diegenen die het nog niet wisten, onzer Dimi en Wendy zijn de trotse ouders geworden van kleine Lina. Een dikke proficiat gewenst aan de kersverse ouders en familie!
Spijtig dat we de kleine spruit niet zelf in onze armen kunnen nemen maar we worden getroost met deze mooie foto's.





http://users.telenet.be/linadhont/ (voor meer info en foto's)

Foto's Point Pelee

Klik op de foto's om te vergroten:

Onze eerste trip...

Gisteren (zondag) zijn we voor de eerste maal de streek buiten Windsor gaan verkennen. Manu, Bieke en ik waren uitgenodigd door Marijke en Walter (twee Vlamingen!!). Marijke geeft les aan de universiteit en deze zomer zal ik waarschijnlijk samen met haar onderzoek doen op de Transplant Games in Windsor (meer daarover later). Tegen de middag zijn we vertrokken en hebben we een sightseeing-tour gedaan van ongeveer twee uur. Walter en Marijke wonen hier al zes jaar, dus ze kennen de streek hier als hun broekzak. Vooral het ijssalon in het dorpje naast ons zal ik onthouden!

Het plan was om in het nationale park Point Pelee duizenden vlinders te zien vertrekken richting Mexico. Maar spijtig genoeg waren we een week te laat en waren de vlinders al gaan vliegen. Al bij al, zijn we toch op een speciaal plekje geweest: Point Pelee is het meest zuidelijke punt van Canada! De zon scheen de ganse dag dus het was wel gezellig! In de avond (zo muug als een patat) bij Walter en Marijke gaan eten. Patatjes in de oven met varkenshaasje en mais... Alleen het laatste kon me niet bekoren, maar de rest was heerlijk. Ze hebben ook drie kinderen en die blijven thuis gewoon Nederlands spreken. Niet gemakkelijk aangezien hun jongste zoon 5 jaar was toen ze uit België vertrokken, maar nog eens Vlaams klappen met mensen hier is super relax... Het was gezellig en ik denk dat we dat zeker nog eens gaan over doen... Laat maar komen!

Bart Kaell en de Kakkers

Graag zouden we een oproep doen. Zoals ge kunt zien, zitten we met serieus kale plaatsen op onze witte muur en ge ziet ook dat er al wat witte verf afgegaan is door posters, kaders, enz...van de vorige huurders. Omdat we beperkt waren qua bagage hebben we zelf niet zo veel kunnen meedoen maar zouden we dit toch graag opgevuld zien.
Dus...hebt ge foto's, posters van Bart Kaell (Damske heeft er nog liggen), attributen van de Kakkers, namaakvagina's, enz... thuis te veel liggen, stuur ze maar op naar het adres dat ge hier links op de pagina vindt. De postcode (N9B 2T4) niet vergeten want anders bestaat de kans dat het niet aankomt. Ook ons Bieke zou graag wat Chippendales aan hare muur hangen (naaktfoto van Neerijse United bvb.)

Manu heeft ondertussen zijn eerste drie werkdagen achter de rug. Wat een freaks zijn dat hier allemaal. Ten eerste men heeft hier twee kleedkamers (allez kamers waar ge uwe frak kunt omhoog hangen): één voor de rokers en één voor de niet-rokers...Ik ben dus supervisor van 4 personen (voorlopig nog maar twee want er heeft juist weer iemand ontslag genomen), mijn eerste taak van de dag is controleren of iedereen de dag voordien op tijd ingelogd was op zijn telefoontoestel (alhoewel zij niet zo heel veel aan de telefoon hangen), dat ze maar een kwartier pauze hebben genomen in de voormiddag, niet langer dan één uur geluncht hebben en niet meer dan een kwartier genomen hebben in de namiddag. Freaky! Vanaf minuut één te laat moet ik dat noteren in een spreadsheet, vanaf 15min te laat, wordt er een rapport opgemaakt (tenzij men een goede reden heeft). Soort van Big Brother dus. Ma bon het werk naast dit alles is wel interessant, heel veel dagelijkse rapporten maken en de probleemgevallen oplossen (ga jullie de details besparen). De reden waarom er zoveel mensen komen en gaan is omdat het huidige bedrijf (Dialogue Management Group) hun contract is kwijtgespeeld aan Confygus. Dwz dat die nieuwe groep het personeel overneemt vanaf 21 oktober maar het is heel onduidelijk of iedereen mag blijven of niet, reorganisatie,...Ik weet dus eigenlijk zelf niet of ik nog werk heb na 21 oktober. We'll see, ondertussen verdien ik hier toch mijnen boterham.

Dan onze Griekse voetbalcoach. Had al gemeld dat hij zijn eigen business kaartjes had van Soccer Manager, blijkbaar is daar toch iets van aan. In onze ploeg speelt een 15-jarig zwartje mee en die kan ballen zoals ik nog niemand heb zien ballen. Echt ongelooflijk. Onze Griek is daar vorige maand mee naar Engeland geweest om hem te laten testen bij Everton. En geloof mij, hij zou daar zeker niet mis staan. Nu is hij aan het proberen om hem te laten testen bij Ajax.
En of hij zijn soccerding serieus neemt, hij wil ons vanaf mei laten meespelen in de USL Premier Development League dus voetbal spelen in de staten Illinois, Indiana, Ohio, Michigan en Ontario Canada. Volgens hem is het niveau niet zo hoog (hij wil dus in het eerste jaar onmiddellijk promoveren) en de club betaalt voor de vluchten naar de verschillende steden. Mij niet gelaten natuurlijk, hoe meer ik hier zie, hoe beter!

Beter twee jobs....dan één!

Eerst en vooral, het weer wordt hier de volgende dagen weer schitterend. Zaterdag hebben we een dieptepunt gehad van 16 graden maar tot volgende week maandag geven ze elke dag 26 graden (of iets meer) en volle zon. Genieten is dus de boodschap. Qua neerslag is het hier ook een ongelooflijk verschil met België. 2 Weken zonder regen bestaat dus wel degelijk... Hier vind je de voorspellingen voor de volgende dagen.

En, en, en...Manu found a job! Had zowel maandag en dinsdag een gesprek, maandag voor Supervisor bij een bedrijf dat werkt voor Chrysler en dinsdag om te werken in een call center voor HP. Dinsdagmiddag stond ik daar opeens met 2 jobs in de hand. 's Morgens was ik aangenomen bij HP, 's middags ook bij Chrysler. Lang heb ik niet getwijfeld natuurlijk. Dus het bedrijf waar ik voor ga werken noemt The Dialogue Management Group. Ik heb vier mensen onder mij die gans de dag gegevens in de computer zetten. Blijkbaar werken we dus ook niet (alleen?!?) voor Chrysler Canada maar Chrysler USA. Als je een wagen koopt in de VS, krijg je daar een soort tankkaart bij om voor een bepaald bedrag te tanken. Die gegevens van de klanten worden doorgegeven naar ons en daar in de computer gestopt. Mijn taak is dan om te zien of ze dat wel goed kunnen vanuit mijne luie zetel :-), neen, ik moet daar 's avonds een controle van doen en een export doen naar de oliemaatschappij. En, voor de collega's van DaimlerChrysler België, ik zal blijkbaar veel gebruik maken van vlookups, woehoe ;-) (voor de leken vlookup is een veelgebruikte functie in Excel). Voor de rest weet ik eigenlijk nog niet veel buiten de gebruikelijke conges goedkeuren, timesheet enz...Dus voila na exact een week en één dag zoeken, begin ik morgen (woensdag) om 8u30 aan mijn eerste Canadese werkervaring. En zoals de meesten wel weten wat ik zéér belangrijk vind: ik mag tot 7u30 in mijn bed blijven liggen!!! We zullen wel zien hoe lang ze mij daar gaan verdragen :-).

Foto's van het weekend

De drie Belgen...





















Een BBQ bij de vrouw des huizes: Paige... En daarnaast wat sommige mensen als een maaltijd beschouwen!








Ben Walker (onze hobbit uit Nieuw-Zeeland) en Bieke














De hele bende...





















Vodka - Diet Coke van meer dan een liter...




Manu heeft de mannen (Ben en Leigh) al goed opgeleerd: alles leegdrinken en alles delen...

,oeilijk wonder fouten...

Ons internet is 3 dagen down geweest dus is het effe geleden dat we nog iets geschreven hebben. Ten eerste, we moeten ons dringend een qwerty toetsenbord aanschaffen want ik probeer op deze moment zo weinig mogelijk fouten te maken met ons azerty-bord maar ik kan niks beloven.

Inge is op deze moment gaan trainen met de Lancers en waarschijnlijk ook de laatste keer want de kans is klein dat ze zal spelen. Niet omdat ze niet goed genoeg is want dat is ze zeker maar de coach is eigenlijk 'nen hypocriete zak' die niet mis zou staan in het alomgekende oude VTM-programma "Bluf" met Gerd Verhulst als ik mij niet vergis...want bluffen kan hem. Het probleem is eigenlijk begonnen dat zij (samen met nog een andere speelster) later in het team is gekomen en dus niet meegedaan heeft aan de "tryouts". Op basis van die tryouts wordt het team samengesteld en dan moet je Ronaldinho zijn om er nadien nog bij te komen. Blijkbaar is dat hier nogal belangrijk. Bij elke voetbalploeg (buiten de universiteit dan) betalen ouders geld aan een team om hun zoon of dochter te laten trainen en de club van hun talenten te overtuigen. Ben je niet goed genoeg, mag je dus niet spelen (ook al ben je 7 jaar en je wil je kind laten voetballen). Begrijpen wie begrijpen kan. Heb hier het omgekeerde al uitgelegd dat iedereen die wil spelen, ook mag spelen (en dan zeker bij FC Huldenberg :-)) maar dat begrijpen ze niet goed.
Om verder over voetbal te gaan, ikzelf heb woensdag mijn eerste training gehad met de Windsor Spartans. Daar zal ik vanaf begin november in de goal staan bij hun senior team (wel indoor want het wordt hier blijkbaar nogal koud :-)) en zal ik jonge keepers training geven (of zij aan mij misschien). Wel te verstaan, enkel de keepers die door de "tryouts" komen... De voorzitter/secretaris/penningmeester/trainer is een dikke griek die mij al de hemel inprees nog voor dat ik een bal had gepakt. Hij heeft zelfs zijn eigen visitekaartjes waar hij zichzelf voorstelt als Soccer Manager met contacten in Europa. Een vriend van hem is scout van Feyenoord hier, al zou mij dat verbazen ma bon...

Op werkvlak begin ik vorderingen te maken. Heb mij ingeschreven in verschillende interimbureaus. Had vandaag een gesprek voor de functie van Customer Service Representative van Hewlett Packard, in het kort: mensen hebben problemen met hun computer, proberen dat te herstellen, dat lukt niet, vloek hier, vloek daar en dan krijgen ze mij aan de lijn om hun frustraties op uit te werken. Dit zou dan wel allemaal in het Frans zijn (hier spreekt blijkbaar niemand Frans dus daar is wel veel vraag naar). Dinsdag heb ik dan een (interessanter) gesprek, ook bij een call center maar dan voor de functie van Supervisor. Het call center werkt 100% voor DaimlerChrysler dus dat is dan weer een voordeel. En als supervisor zal ik waarschijnlijk ook niet veel telefoons moeten nemen. Maar we gaan niet vooruit lopen op de situatie want ik ben daar dus nog niet geweest voor mijn eerste gesprek.

Een prettig weekend gewenst voor iedereen!!!

Grtz
Inge en Manu

Eerste schooldag en eerste "werkzoekdag"

Veel te vroeg gejuichd met die gast van DaimlerChrysler. Was eigenlijk 'nen eurrek' van ne kerel die het veel te hoog in zijn bolleke had...maar de zaterdagavond was wel een heel toffe met onze buurman de basketspeler. Hij had zijn 'buddies' uitgenodigd voor een avondje UFC, een mix van worstelen, boksen, allez eigenlijk mag gewoon alles behalve op de achterkant van het hoofd slagen en mekaar in de ballen raken. Op zijne grote flatscreen met multi surround system (iedereen heeft dit btw in zijn living staan) was het wel fun om die beren elkaar de kop in te zien slagen. En zuipen dat die mannen kunnen: rode wijn, bier, bacardi watermeloen, wodka mandarijn, alles drinken ze hier door mekaar. Wij hebben het bij bier gehouden en op het einde wodka mandarijn met sprite (!!!), rare combinatie maar in feite wel lekker. Als draait hier om suiker ook, de squeechies van The Simpsons worden hier gans de dag gedronken. Zelf hebben we ons daar nog niet aan gewaagd want het komt dus degelijk uit zo een machine gelopen, echt gortig.

Zondag nogmaals naar de Lancers vrouwenploeg gaan kijken en nogmaals hebben ze op hun donder gekregen, 0-3 deze keer. 's Avonds nog eens naar de rivier gewandeld maar we waren net te laat voor de zonsondergang.

Mowgli blijft Inge over de ganse wereld achtervolgen: gidsen, schoolfeest...

Vandaag maandag drukke dagen voor ons beiden, Inge had haar eerste schooldag en Manu ging op zoek naar werk.

Inge werkt ondertussen op de campus tussen de lessen door waar ze mooi voor betaald wordt. Ze is verantwoordelijk voor de audio en visuele support, laptops klaarzetten voor de proffen voor ze aan de lessen beginnen en dergelijke. De studenten dachten meteen dat ze een nieuwe prof was en begonnen vragen te stellen. Inge zo van 'loeloeloe'...

In de namiddag had ze haar eerste les 'Research methods for sports studies' en dat was...kak. Werkjes, werkjes en nog meer werkjes maken.

Manu ging ondertussen op zoek naar werk in de stad met de fiets. Eerst cv'ke gedropt bij de security aan DaimlerChrysler (het is daar dus onmogelijk om iemand te bereiken van HR). Nu blijkbaar zijn er heel wat ontslagen geweest vorig jaar dus nemen ze maar héél weinig volk aan. Daarna gans de dag interimbureaus gedaan waar ze mij willen droppen om camions uit te laden en dergelijke voor $ 10 per uur. Daar pas ik voorlopig voor want heb wel enkele interessante afspraken uit de wacht kunnen slepen voor bureaujobs. Toi toi toi...

Grtz,

Inge en Manu

Nachtleven in Windsor

Gisterenavond hebben we voor de eerste maal kennis gemaakt met het nachtleven van Windsor. We waren uitgenodigd voor een barbeque (die later werd afgelast door de regen) bij klasgenoten van Inge en Bieke. Naast de typische tuttebellekes die recht uit Beverly Hills 90210 komen, ook een Nieuw-Zeelander en een oud-football speler van de Lancers (= de naam van de universitaire sportploegen) waar ik later op de avond mee sigaretten ging roken (roken is hier overal verboden). Het stoppen met roken zou wel eens nakend kunnen zijn want ze zijn hier nog duurder dan in België (5 euro voor de goedkoopste brol, voor Marlboro tel je al snel een 8-tal eurookes neer).

In een heel mooi huis werd het wel gezellig met enkele lokale biertjes maar omstreeks 22u30 namen we een taxi naar het centrum van Windsor. We voelden ons meteen zoals in Lloret: de ene bar, disco, pitazaak na de andere. Zelfs de proppers zijn aanwezig. Er komen blijkbaar heel wat Amerikanen in het weekend de grens over omdat ze hier vanaf 19 jaar mogen drinken en in de VS pas vanaf 21. Eerst gewacht aan een soort van disco maar die zat vol, daarna een rustig bartje gedaan met live muziek en afgesloten in een soort danscafe met vooral R&B en hiphop muziek (met een snuifje Michael Jackson en wa boenk). Dan kwam de verrassing van de avond: de DJ roept dat hij het laatste nummer gaat spelen. We keken op ons uurwerk van: oei is het al zo laat...wat blijkt, om 2u (!!!) sluit hier alles. Rond 2u15 lopen er dus heeeeeeel wat dronken mensen over straat.

Vandaag was het weer stralend weer, hemelsblauwe lucht en een 25 graden. We zijn naar de Lancers gaan kijken, de vrouwenvoetbalploeg waar Inge ook mee meetraint, en eigenlijk was dit zwaar huilen met de pet op. Ze spelen nog met een echte libero die 15m achter zijn verdediging speelt. Laat Rapide Wezemaal hier komen (en zelfs DVK Haacht :-)) en ze worden met dubbele cijfers naar huis gespeeld. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 0-2 voor Brock University.

Vanavond wordt er weer gebarbequet met dezelfde bende maar wij gaan passen. We hebben net kennis gemaakt met de buurman. Hij noemt Mike en heeft 8 jaar in Europa basketbal gespeeld, oa zes maanden voor Sunair Oostende. Hij vroeg wat we hier deden, Inge vertelde dat ze hier studeerde en ik dat ik een job zoek. Wat blijkt: vanavond komt één van de dikke managers van DaimlerChrysler bij hem eten. Die kerel was enthousiast en hij heeft ons uitgenodigd om bij hem na het eten een Corona te komen drinken. Wordt vervolgd dus...

Zonnige groetjes aan iedereen (alhoewel voor jullie niet zo heb ik vernomen :-)) en tot de volgende!

Grtz

Inge en Manu

Voor Ineke, Leen, Lore, Nele en Kim:

schoenen met wieltjes

Shopping in Canada

Eerst en vooral we zitten hier vlak aan de grens met de VS. En dat merk je aan, tja aan alles eigenlijk. Alles is hier groot: auto's (nog nooit zoveel Dodge Rams of andere SUV's zien rondrijden), vrachtwagens (komen nog zeker foto's van), de straten...en dus ook de supermarkten.

Aangezien Bieke en Inge naar school moesten, ging ik wel voor de boodschappen zorgen. Geen auto, geen fiets, ook nog geen bus gevonden dus dat ging te voet moeten. Ze hadden mij dus op voorhand verwittigd dat het een heel eindje was tot aan de 'mall' (ma ja nen beer gelijk ik :-)). En ze hadden gelijk, na een wandeling van Huldenberg centrum tot Owverijse stond ik voor verschillende winkels. Mijn opdracht bestond erin om wat brood, beleg, kaas te vinden in ene winkel, groenten in een andere en vlees in nog een andere. Ik kan u zeggen, om vers vlees of groenten te vinden in een gewone supermarkt: vas-y! Heel veel snoep, frisdranken, hamburgers en ongelooflijk veel bereide (en ongezonde) diepvriesgerechten (voor 0.99 $!!!). Allez na deze drie winkels had ik toch wat ik moest hebben en dan begon mijn terugtocht gepakt en gezakt.

Inge heeft ondertussen al een paar trainingen achter de rug met de Universitaire ploeg en om het licht uit te drukken: de nadruk ligt hier op het fysieke. Elke dag worden deze meisjes echt afgebeuld, dit 4x per week en dan nog 2 matchen in het weekend. Dit in temperaturen van meer dan 30 graden. Het eerste stuk van het seizoen zit er al bijna op (door de strenge winter) dus het aantal matchen wordt hier aan een hels tempo afgehaspeld. Gisteren zelf eens gaan kijken, heel mooie accomodatie met een stadion van (ik schat) een 1.000-tal zitplaatsen voor de Football-ploeg en daarnaast nog een aantal voetbalvelden die heel goed onderhouden zijn, zwembad, fitness en een immense sporthal met atletiekpiste. Op hetzelfde moment was de universitaire mannenploeg aan het trainen en met Neerijse United zouden deze djekkels makkelijk ingemaakt worden (en dees is dus geen grap). Ze spelen heel weinig voetbal, technisch zijn is verboden en als je op 30m van de goal staat, MOET je naar de goal trappen.

Vandaag ook eens naar de universiteit gaan kijken en het is hier immens. Het is nog de eerste week van het acedemiejaar dus heel veel standjes met gratis pizza, folderkes, alfa gamma phi olga kos samos studentenverenigingen enz.

Morgen (vrijdag) staat er niet veel op het programma: kijken voor een gsm-nummer en 's avonds een barbequeke met andere studenten Maandag begint mijn zoektocht naar werk.


Grtz
Inge en Manu


Inge poserend op de campus


Inge goe bezig :-)

Mijn schitterend gekrochteijd cadeauke van Kim!!!



Animatie op de campus

Eén van de vele oude gebouwen van de universiteit

Manu's vertrek

Na een paar zeer zware weekends (bewijs werd doorgemaild naar Inge...) kon ook ik eindelijk vertrekken op dinsdag 4 september. Eerst een vlucht genomen met een Fokker naar Amsterdam en dan rechtstreeks naar Detroit. De vriendelijke mevrouw aan de desk in Brussel vroeg mij of ik een plaats aan het raam wou: natuurlijk wou ik een plaats aan het raam. Spijtig genoeg was er geen plaats meer, gevolg: ik zat in het midden met links van mij een Indische van 100 kilo en rechts een Amerikaanse van 110 kilo. Na een literke rode wijn is dat mens beginnen snurken dat het gene naam meer had. Ma bon, heb toch een twee uurkes geslapen, voor de rest gelezen en naar de film gekeken (Blades of Glory, archislechte film over een mannelijk schaatspaar).
Eens in Detroit zonder al teveel problemen door de douane geraakt en dan is het wachten op de bagage natuurlijk. En gewacht heb ik...tot ze nooit van de band kwam. Gelukkig had ik wat onderbroekskes in de handbagage omdat men mij al verwittigd had dat dit regelmatig gebeurde. De volgende dag hebben ze deze wel tot aan de deur gebracht.
Na een telefoontje naar mijn taxi (de Robert Q bus), werd ik dus samen met nog 8 personen de Ambassodor Bridge over gereden (foto's staan hieronder) en naar de Canadese douane. Hier ook zonder problemen aan mijn werkvisum geraakt en na een klein uurtje (en nog een extra taxi) stond ik voor de deur van onze nieuwe woonst. Onmiddellijk beentjes onder tafel en gaffelen.
's Avonds nog iets gaan drinken met Inge, Bieke (voor diegenen die dit nog niet weten, zij woont ook bij ons en volgt dezelfde studies als Inge) en andere studenten van hun jaar. Daar heb ik een "pitcher" leren kennen. Dit is een plastieken kan van 2 liter die vol wordt gegoten met bier. Prijs 7.25 $ oftewel een 5 eurookes. Niet duur dus. Of het te drinken valt, laat ik in het midden. Laat ons zeggen dat het weg heeft van wat er the day after a Stella uit je blaas komt.
Rond middernacht lagen we er in (6u Belgische tijd) dus ik was vrij snel aangepast aan het Canadese uur.

Wandeling in de omgeving

Ook de eerste foto's van de Detroit River (met skyline) zijn gearriveerd. Dit alles op 500m van onze deur.