Portland, we are Oregonians

Voor het lange Paasweekend (zowel Goede Vrijdag als Paasmaandag zijn in BC officiële feestdagen) zijn we naar Portland gereden. Aangezien de winter (herfst eigenlijk) hier duurt en duurt en duurt en het lijkt alsof het sinds oktober non stop regent, wilden we absoluut naar een zonnigere plek. We hadden eerst gekeken voor tickets richting Las Vegas of Phoenix maar het kwam uiteindelijk wat duur uit. Dat budget wordt bijgeteld voor onze reis naar Hawaii later op het jaar. Het was dus een beetje gokken met Portland (na Seattle de volgende grote stad ten Zuiden van Vancouver) maar het is een schitterend weekend geworden!

Portland dus, gelegen in de staat Oregon en vooral bekend voor zijn tuinen (vooral rozen), microbrouwerijen en 0% (!) BTW.

Aangezien Manu om 14u gedaan heeft met werken, zijn we donderdagnamiddag vertrokken vanuit Vancouver. We hadden geen hotel geboekt aangezien het toch 500 km rijden is en omdat we niet goed wisten hoe lang Lars het ging uithouden in zijn autostoel. Hij zit daar namelijk niet graag in. Maar een paar afleveringen Bumba op de Ipad en een dutje hebben ons gered. We boekten die avond dus een extra kamer in ons hotel, de Crowne Plaza vlakbij het Convention Center.


Op vrijdag namen we de tram richting Washington Park, een park van 166 hectare groot waar er vooral in gewandeld wordt maar waar er verschillende tuinen, musea en de zoo gevestigd zijn. We beslisten om een bezoekje te brengen aan de Oregon Zoo, een schitterende zoo in het midden van een natuurpark. De zoo ligt in het Washington Park en niet omgekeerd, we bedoelen daarmee dat ook al ben je in een kunstmatig dierpark, toch wandel je in een park te midden van de natuur. Moeilijk om uit te leggen maar een heel mooie setting. Lars genoot natuurlijk met volle teugen.

Nadien namen we de bus naar de Japanese Garden (ook in Washington Park). Deze Japanse tuin is verkozen tot 2e beste buiten Japan en alle reisgidsen waren er vol lof van. Misschien waren we wat vroeg op het jaar maar echt ons ding was het niet. Mooi dat wel maar als je er weinig verstand van hebt, dan zijn alle planten...maar planten he :-).


Op zaterdag deden we een wandeling door de oude stad en het Pearl District. Dit was vroeger een industriegedeelte maar is nu een beetje de hippe buurt geworden van Portland. De wandeling hadden we uit een boekje gehaald en startte aan het Tom McCall Waterfront Park. Dit park was vroeger een snelweg maar de stad, die zich profileert als groene stad, heeft de ganse strip langs het water omgetoverd tot park. Heel veel fietsers, joggers, wandelaars,...en dus ook heel gezellig. Zeker met een blauwe lucht.

Vlak aan dit park is er elke zaterdag en zondag de Portland Saturday Market waar we al meer dan een uur zoet mee waren. Naast de verschillende eetstandjes, is het vooral een soort van kunstmarkt. Iedereen showt er zijn eigen creaties; van juwelen over t-shirts tot houten doosjes en kunstenaars die portretten maken. Zet daarbij nog wat straatartiesten, standjes van lokale brouwerijen en live muziek en je hebt een gezellige bedoening.


Portland is dus ook bekend voor zijn vele microbreweries. Dat wil eigenlijk zeggen dat de pub waar je iets gaat drinken en/of eten zijn eigen bier brouwt. Net zoals Herman van de Casino zijn eigen Hermannator brouwt ;-).`s Middags aten we in 1 van de grotere; Deschutes. De meeste bieren zijn Engels getint dus veel Ales maar ook heel wat Belgian style (vooral het witbier dan). En ook al brouwt Deschutes meer dan 20 bieren, toch is het heel moeilijk om een `gewoon`pintje te vinden. Het is dan ook meer een proeverij dan iets drinken tegen de dorst.

Het toeval wou toch dat er `s avonds voetbal werd gespeeld in Portland. De Portland Timbers is een ploeg in de MLS, de Amerikaanse eerste klasse laat ons zeggen. De Timbers doen het voorlopig niet zo goed met een voorlaatste plek in de Western Conference en ook tegen Chivas USA (een ploeg uit de uithoeken van LA) bakten ze er niet veel van. Ze gingen dan ook de boot in met 1-2. Wat ons wel positief heeft verrast, waren de thuissupporters; het zogenaamde Timbers Army. Ook al was de voetbal niet om aan te zien, toch bleven die mannen achter de goal sfeer maken voor de volle 90 minuten, chapeau! Ook Lars, die eigenlijk al lang in zijn bed moest liggen, was overdonderd door het lawaai dat van de tribunes rolde. Het was nog wel moeilijk om hem een ganse match, euh...helft, allez kom 5 minuten te laten stilzitten. Maar hij danste en zong mee met de rest.

De Timbers spelen in het Jen-Weld Field, een stadion van 20,000 plaatsen en dus ideaal voor voetbal hier. De abonnementen zijn dan ook uitverkocht, maar men houdt nog plaatsen over voor losse ticketverkoop.


De staat Oregon heeft geen sales tax (BTW) dus alles wordt hier aan een netto prijs verkocht. Een paradijs dus voor shoppers. De bedoeling was dus om ons eens goed te laten gaan op zondag...alleen was het Pasen en waren alle winkels toe, op 2 na (Nike en H&M). Daar hadden we eigenlijk geen rekening mee gehouden, we zijn hier in Canada zo gewoon dat alles dag en nacht open is. Een beetje een ontgoocheling want we hadden een gans lijstje gemaakt :-). In de plaats deden we een wandeling door downtown en het Arts District. Niet echt speciaal maar we waren enorm blij dat we nog eens temperaturen voelden van tegen de 20 graden. We zagen per ongeluk nog de spelers van Chivas USA vertrekken uit hun hotel en na Lars zijn middagdut zijn we naar Laurelhurst park gereden en hebben wat in de speeltuin geravot met onze rakker.



Maandag hebben we dan toch nog een beetje kunnen shoppen, nl in de Target. Target heeft...alles! En dan werden de 500 km richting Vancouver terug afgehaspeld. Na Hawaii, de Rocky Mountains en Belgie is dit Lars zijn vierde reis en we moeten zeggen dat het een plezier is om met hem op vakantie te gaan. Altijd happy en klaar voor een nieuw avontuur!

Groetjes,
Inge, Manu & Lars